Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

bucukluk göndermiş "Umutsuzluk Çanları(Spoiler Alert)

Bir kitabı elimize alıpta konusunun iyi ile kötünün farklı formlara bürünmüş kahramanlarının karşılaşması olduğunu anladığımız zaman kaçınılmaz son iyinin belki büyük kayıplar verecek olacağı ama sonuçta kazanacağını düşünürüz.Her zaman da böyle olur.Kötünün galip gelmesini hem isteriz hemde istemeyiz.İsteriz çünkü kötüler ilginçtir.Davranışları daha spesifiktir ve gizemli ve karanlık oluşu bizi çeker.Üstelik iyi ile kötü teraziye vurulduğunda ilk bakışta kötü her zaman ağır çeker.Ama birşeyler olur ve kaybederler.Ama bir taraftanda kötünün kazanmasını istemeyiz çünkü eser boyunca tanıtılan,eserin içinde yaşayan kahramanlarla artık arkadaş olmuşuzdur ve aklımızın bir yerlerinde onlar yaşıyordur ve ölmelerini yada kaybetmelerini istemeyiz.

Ama başa dönersek eserin sonunda iyinin kazanacapını biliyor olmak aslında dezavantajdır.Bu dezavantajı eser kendisi için avantaja dönüştüremezse çok tatsız bir şey ortaya çıkabilir.Ama lotr söz konusu olunca Tolkien bu dezavantajı müthiş bir şekilde avantaja çeviriyor.

Birincisi diğer eserlerin neredeyse hiçbirinde olmayan farklı bir dünyanın içindeyiz ve neler olacağını tahmin etme şansımız bu bakımdan imkansız.Bu sonun tahmin edilebilir olması ihtimalini yok eden en küçük etken.En büyük olanı ise daha yolculuğun başlamasından yıllar önce başlayan umutsuzluk.Umutsuzluk o kadar iyi işleniyor ki özellikle TTT ın sonunda ve Mordor un içinde.Oraya gelene kadar da öyle şeyler oluyor ki okuyucu(en azından ben)iyinin kazanamayacağına bahse girecek hale gelebiliyor.Eser ne olursa olsun şaşırtıcı olmalıdır ve öyle bir hale geliyorsunuz ki okurken iyinin kazanması sürpriz oluyor ve şaşırtıyor.

Umutsuzluğu bu kadar körükleyen etkenleri tek tek saymanın imkanı yok ama en baskın olanları yüzüğü taşımanın tehlikesi(fiziki ve ruhi),savaşta korkulan Sauron iken birde işe Saruman ın katılması yani İki Kule nin birleşmesi,orclar korkulası düşmanlarken birde ortaya orcların dezavantajlarına sahip olmayan Uruk-hai lerin girmesi.Gandalf ın ölümü ise başlı başına,daha baştan umutsuzluk çanlarını çaldırıyor.Geri dönmesi ise öyle bir zamanda oluyor ki bir an dönse ne olur dedirtebiliyor çünkü durum öyle umutsuz ki Gandalf ta farkında.Boromir in ölüşü her ne kadar yüzük tarafından ele geçirilmiş olsa da yüzük kardeşliğinin kırılgan olduğunu gösteriyor.Miğfer dibi savaşı kazanılsa da ve Gondor korunabilse de bu pek fazla bir şey ifade etmiyor çünkü işi bitirmek için giden ordu ise Sauron un ağzının dediği gibi tepelerden gelen herhangi bir eşkiyanın bile toplayabileceği kadar.Hele Pippin in 5. Kitabın sonunda ki sözleri ve gözleri bir daha görmedisözü yumru olup oturabiliyor gırtlağa.Yüzüğün yolculuğu ise öyle bir hale geliyor ki Frodo ve Sam in susuzluktan ölüp oracıkta kalması bile şaşırtmayacak bir hale geliyor durumları göz önüne alındığında.Nazgul.Zaten en büyük güçleri yukarlarda biryerlerde uçup aşağıya umutsuzluk yüklemek.Gondor lu asklerlerin tiz çığlıklar altında nasıl sindiği gözümün önüne geliyor.Frodo nun son adımda dirayetinin biterek Yüzük Benimdirdemeside bu umutsuzluk çamlarını noktalayan gong olarak çalıyor zaten.

Bunlar sadece bir düşünmede sayabildiklerim.Tam bunlar oluyor ve sona gittikçe hem Aragorn Gandalf ve diğerlerinin Kara Kapı ya yapılan yolculuğunun hemde Frodo ve efendi Samwise ın dağın kalbine yaptığı yolculuğun intihar saldırısı olduğuna inanıyorsunuz.Hatta böyle bir durumda umut beslemenin pekde akıllıca olmadığını farkediyoruz.Ve olması gerekenler olduğunda öyle ani oluyor ki hem Mordor un karanlığına hem Sauron un yüzüne hemde okuyucuya tokat gibi patlıyor.Herşeyin kendine özgü yaratıldığı bir dünyada sona böyle varılıyor ve inanamıyor ilk okuyuşunuzda o paragrafı dönüp bir daha okuyorsunuz.
Sonuçta Lotr bu konuda üstüne düşeni bildiğin en başarılı şekilde yapıyor ve iyi ile kötünün savaşı olduğumuz andan başlayıp birkaç sayfa sonra başlayan umutsuzluk rüzgarıyla öyle bir sarmalıyor ki sonunda dediğim gibi kötünün kaybetmesi büyük sürpriz oluyor.

Bunları yazmamın nedeni mi?Sakın bana kimse kitabın sonu basit olmuş falan demesin!
"