Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

papa göndermiş "
Diğer Maiardan çok daha farklı olan bir Maia vardı. O'nu diğerlerinden farklı kılan daha güçlü ya da daha bilge olması değildi. hayır hem de hiç değildi. O'nu diğerlerinden farklı kılan özelliği çok zeki olmasıydı. Lakin zekasından kimsenin haberi yoktu. Uzun çok uzun bir süre kendini tüm Ainur içinde gizledi. Bu maianın adı Zhandrom du. Zhandrom her zaman kadim vaların gücünü kıskanmış ve onların gücünü ve arifliğini hep arzulamıştı.Ama en çok Erunun yerinde olmak isterdi, O kadim yaşamın anahtarını yani kutsal ateşin parmaklarının ucunda olması onun için hayalden ötesiydi. Sonsuz yaşamın derinliğinde herzaman bunu düşündü ve en ariflerin bile içinden çıkamıyacağı düşüncelere daldı. Düşünceler içini kemirdi, ruhunu çürüttü. Sonunda yıllarını harcadığı konu hakkında bir sonuca varmıştı. Kendi kendine konuşup homurdanıyordu, evet evet çok mantıklı Eru'nun hatasını buldum buldum.diye haykırdı zhandrom.

Sonra birden yüzündeki sevinç ve gülümseme bir an adeta gölgelerin dağların eteklerinden çekilmesi gibi gitmişti. Kendi kendine konuşuyor, bunu sık sık yaptığı her halinden belli oluyordu. ama bu bilgi ne işime yarar, evet evet buldum dedi. Ve birkaç maia ile konuşmaya başladı Maialar onu dinliyordu ve her dediğini onaylıyorlardı. Zhandrom her ne yapıyorsa işini biliyor gibiydi. Konuştuğu maialar başka maialara onlarda başka maialarla konuşuyorlardı. Zhandrom işlerin yolunda gideceğini yakında herkesin istediğini alacağını söylüyordu. herkese olacakların kendilerinin yararına olacağını söylüyürdu. Ve birden hiç olmayacak birşey oldu Zhandrom havanın iyice karardığını gördü ve bir etraftaki hiç bişeyi göremez duyamaz oldu. içine bir korku düştü sanki büyük bir boşluğa düşecekti. Tüm düşünceleri arzuları yok olmuştu. Birden kendini beyaz taşlardan yapılma hafif gırili bir salonda buldu.

Salon pek aydınlık değildi .İleri doğru yükseliyordu ve bir masa görünümünü alıyordu. Masaya benzeyen taşın çevresinde belli belirsiz siluetler vardı, kimisini bir kadın olduğu seçile biliyordu. Aniden dehşete düştü korkusu alıp başını yürüdü, nerde olduğunu anlamıştı valar divanındaydı. Demek anlamışlardı nasıl bu kadar saf davranmıştı. Bu istek ve arzu başına şimdi neler açacaktı. Bunları düşünürken bir kadın sesi duyuldu. Gerçekten böyle birşeyden haberdar olmayacağımızımı sandın, dedi. Sesi o kadar güzeldi ve o kadar merhanet doluydu ki Zhandrom'a kısa bir süreliğine zor bir durumda olduğunu unutturdu. Kadın sesi devam etti evet bir şey söylemiyecek misin dedi. Bir erkek sesi ortaya atıldı. Cezasını verelim fazla uzatmaya gerek yok dedi. Zhandrom konuşmuyordu. Valar arasında konuşuyor nasıl bir ceza vereceklerini tartışıyorlardı. Aynı erkek sesi tekrar duyuldu. Senin sonsuz boşluğa gönderilmene karar verdik söylemek istediğin bir şey varsa söyle dedi. Sözünü bitirmeden Zhandrom büyük uzun bir kahkaha attı. Salonda bir sesizlik oldu. Bu ne cüret dedi. Bir erkek sesi belli ki o başkanlarıydı nerdeyse hep o konuşuyordu. Ve tekrar konuştu. Seni sonsuz karanlığa sürüyoruz ve tüm arzularını öldürüyoruz. Zhandrom konuştu. Benim mantığıma inenmıyor musunuz dedi. Senin mantıktan anladığın şey bizim anladığımızdan çok farklı dedi ilk başta konuşan kadın sesi. İnanmıyorsunuz ama kanıtlamama izin de vermiyorsunuz dedi zhandrom. Divan arasında tartıştı.sonunda aralarındaki konuşma bitti bittiği anda bir bayanın çıkaramayacağı güzellikte ve bir erkeğin çıkaramayacağı etkileyicilikte bir ses duyuldu. Tamam dedi.

Ses Zhandrom'a merhamet mutluluk hüzün gibi birçok duyguyu bir arada yaşattı. Zhandrom konuşamıyordu bile öylece kalmıştı. Herkesin çok şaşırdığı belliydi ama ama efendim dedi. Her zaman konuşan erkek. O arif ses tekrar duyuldu: Manwë hırs bile bir şansı hak eder dedi. Sonra Manwë konuştu o zaman karar verildi. Seni Arda'ya sürüyoruz. Madem kendini kanıtlamak istiyorsun cezanı kendi lehine çevir dedi. Zhandrom daha birşey söyleyemeden kendini yine geldiği yerde buldu. Bir adım atıktan sonra aklı yerine geldi. Bu beklediği birşey değildi hemde hiç değildi. Derin düşünceler içinde kayboldu yakında Arda'ya inecekti, nasıl olacaktı, neler yapacaktı, böylece kendini kaybetti, rüzgarda savrulan yaprak gibi kendini çok yalnız hissediyordu..."