Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

axana göndermiş " Yine derin düşüncelere dalmıştı İmrahil, denizin rahatlatıcı güzelliğini ve sonsuzluğa uzanan ufku izlerken. Dalgalar üzerinde oynaşan güneş ışığı ile denizin pırıltılı dipsiz mavisi gözlerine yansımıştı sanki. Dol Amrothun soylu prensi uzun zamandır kuzeyden gelen haberleri kaygıyla takip etmekteydi. Ülkenin gitgide düştüğü bu güç ve umutsuz duruma duyduğu endişe ve bir çözüm bulmak için uğraşmanın yorgunluğu zarif yüzünden okunuyordu. Yeni gelen haberler daha da kötüydü, Gondor savaşa hazırlanıyor, ülkenin dört bir yanından yardım çağırıyordu. Öte yandan tüm gücüyle kuzeye yardıma koşmak konusunda kararsızdı: Anduinin ağzı, güneyden kara bir filoyla yaklaşan Umbarlı korsanlara karşı da savunmasız kalmamalıydı.Lebennin ve Lossarnach buna karşı önlem alacaktır.diye düşündü, doğuda büyümekte olan gölgeye bakıp içini çekerken. En büyük darbe her halükarda Minas Tirithe inecek. En azından ben onların yanında olmalıyım, yardımıma ihtiyaçları var. Hemen haber salınıp silahşörlerden bir bölük ile yedi yüz kadar adamın toplanmasını, iki gün içinde Beyaz Hisara doğru yola çıkılmak üzere hazırlıkların tamamlanmasını emretti.
...İki gün sonra güneşin ufku tatlı bir kızıla boyayan ilk ışıklarıyla yola çıktı Dol Amroth silahşörleri ve savaşçıları, yakında ork kanıyla kirlenecek kılıçları, parlak zırhları, gümüş kuğu nişanını taşıyan bayraklarıyla. Taşıdıkları soylu kanın verdiği zarafet her sıradan insanı hayran bırakacak kadar büyüktü. Uzun bir yolculuktan sonra vardılar Gondorun başkenti yedi katlı savunma kulesine, alkışlar ve tezahüratlar arasında. Yine de bize bir mucize gerekli zafer için dedi kendi kendine Cümlekapısından içeri girerken. Bu kadar küçük bir ordunun Sauronun ork seline karşı koyabilmesi için bir mucizeye ihtiyacımız var. Kara filoyu önlemek adına Lebennin ve Lossarnachlıların tahmin ettiği gibi çok az bir bölümünü yardım için ayırdığını farketmişti. Şimdi son umutlar da Rohana bağlanmıştı.

...Günler, doğudaki gölgenin büyümesi ve kanatlı dehşetin çığlıklarıyla geçti. Kulenin yeni Yüksek Muhafızı ve komutan Faramir İthiliendeki görevinden dönerken Nazgulun saldırısına uğramış ve büyücü Mithrandir tarafından kurtarılmıştı. Ortalıkta bir Ernil i Pheriannath olduğu söylenen, kendisinin yarısı boyunda, muhafız üniforması giyen garip bir buçukluk dolaşıyordu. Rohandan ise hala haber yoktu. İmrahil tüm bu gelişmeleri şaşkınlıkla izlerken Gondor vekilharcı akrabası Denethor son durum hakkında hüküm vermek üzere bütün komutanları divana çağırmış, saldırı için yeterli güce sahip olmadıklarına karar vermişlerdi. Yani tüm bu hayatlar yine bir mucizeye kalıyordu, ne Dol Amrothun soylu silahşörleri, ne de Gondorun gözüpek savaşçıları karşı durabilirdi artık Sauronun gücüne. İmrahil hem hayranlık hem de acımayla baktı Cair Androsa gitmeyi göze alan, hayatını riske atan ama babasından yine de takdir ve sevgi göremeyen mağrur ve yiğit komutan Faramire.
...Ertesi gün Pelennorun çayırlarında buldu kendini, kızıl şimşekler ve daha da derinleşen karanlığın ağır ve kasvetli havası altında. Yanan evler ve ambarların alevi karanlığa uzanıyor, Sauronun ordusu ve tepelerinde Nazgul dehşet saçıyordu. Çevresinde mavi sancaklı şövalyeleri ile Faramire yardıma koşarken beyaz bir pırıltı gördü en önde hayal meyal, bembeyaz atın ak giysilere bürünmüş binicisinin havadaki eli ışık saçıyordu.Demek Mithrandir de savaşta onlarlaydı. Onun varlığı düşmana korku, askerlere cesaret vermişti, bozguna uğramış orklar ve Gandalfın ışığından korkan Nazgul kaçıyordu. İmrahil o karışıklık içinde sayılarının oldukça azaldığını ve Faramirin adamlarından uzakta kaldığını farketti. Yardımına koşmak için atıldı, tam o sırada ölümcül bir okun Faramirin göğsüne saplandığını gördü, bir Haradlının önüne yığılmıştı. Al kılıcını indirmesine fırsat vermeden biçti Haradlıyı İmrahil, sonra Faramiri yerden kaldırıp solgun yüzüne baktı endişeyle. Eğer hükümdar son oğlunu da kaybederse diye düşündü, Ancak o zaman anlayacak onun değerini, ama herşey için çok geç olacak.
...Hüzünlü bir zaferle ve büyük bir kayıpla dönüyorlardı şimdi geri. En son bir elinde Dol Amroth sancağı, kollarında Faramirle o girdi içeri Cümlekapısından, halkın haykırış ve hıçkırıkları arasında. Yiğit komutanın artık bir ölü gibi hareketsiz olan bedenini alarak Hisara, vekilharca taşıdı. Onu önüne bıraktıktan sonra Oğlunuz döndü beyim, büyük işler başardıktan sonra dedi ve olanları anlattı, birşeyler söylemesini bekleyerek. Denethorun oğlunun yüzüne bakarkenki sükunetine şaşırmamak elinde değildi. Nasıl olup da hükümdarın bu kadar yüce bir komutan olan oğluna böylesine sevgisizce yaklaşabildiğini düşündü, önündeki yaşlı adamın yüzüne baktı,birçok acının bıraktığı izlerle doluydu. Ama sanki başka birşeyler daha vardı bu yüzde, baş edilemeyecek bir güce duyulan korkudan da öte şeyler...Belki de umutsuzluğu ve öfkeyi de görmüştü İmrahil o gözlerde ama o sırada bunun ne anlama yorulması gerektiğini düşünmedi. Denethor tek başına Kulenin tepesindeki odasına giderken bir defa daha baktı ölümle pençeleşen bedene, ve oradan ayrıldı.
...Her geçen gün beraberinde daha fazla korku ve acı getirdi, Nazgulun görünmeyen ama hissedilen varlığı, çığlıkları dayanılmaz hale geldi. İnsanların yüreklerindeki bir parça umudun yerini korku aldı, zihinlerini karanlık bastı. Son savunma vakti gelirken kuledekilerde ümit ve dayanma gücü kalmamıştı. Ama hala umutluydu İmrahil, Mithrandirin de endişeli ama kendisinin bilmediği nedenlerle umutlu olduğunu görüyordu, ve bu onda bir mucize beklentisini artırıyordu. Büyücü nereye gitse iyiliğini ve umudu oraya taşıyor, yürekleri hafifletiyor, zihinleri aydınlatıyordu. Kendisi de onunla gidiyordu artık, çünkü insanların kendi varlığından da umutlandığını görüyordu. Halk pırıldayan zırhlar içinde bu güçlü ve zarif prensi izlerken henüz herşeyin bitmediğine inanıyordu. Numenor ve elf kanı taşıyordu o, ataları anısı yitip gitmiş yıllarda Kara Düşmanla dövüşmüştü, şimdi onun bu uşağı Gondordan kat kat daha güçlü olsa da İmrahili kolay kolay korkutamaz, umutsuzluğa düşüremezdi.
İmrahil'in gözünden Pelennor Savaşını yazıyorum daha bitmedi çok uzun olacağa benziyor da. Neyse yolliim dedim. Sevgiler yüzük dostlarım:P"